Οι περισσότεροι άντρες δεν βράζουν ούτε αυγό. Ποιά συνεπιμέλεια να διεκδικήσουν, να τα μεγαλώνει η μάνα τους;

Συζήτηση με φίλο μου διαζευγμένο, για την συν επιμέλεια. Κώστα εσύ πως το βλέπεις το θέμα συν επιμέλειας? Και με κοιτάει και γελάει. Του λέω γιατί γελάς ρε? #τροφή ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ

Μου λέει συνεχίζοντας το γέλιο: “Ολγάκι λένε λένε και μέσα στη βουλή και στα κανάλια και γελάμε όλοι μεταξύ μας όσοι το συζητάμε που και που.

Εγώ με την πρώην μου ολα οκ δεν θα σκάσουμε να μαλώνουμε δόξα τον θεό είχαμε και οι 2 πάνω απ’  όλα την αγάπη για το παιδί και δεν θέλαμε μάχες. Όποτε θέλει ο μικρός κάθεται παραπάνω σε μένα (ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ) και η πρώην μου (Δέσποινα) είναι ήρεμη. Δεν έχουμε τέτοια. Ποτέ δεν φτάσαμε σε σημείο να αναρωτιόμαστε σαν γονείς αν τον αγαπάμε ή όχι ούτε εγώ ή πρώην μου κάναμε πράγματα απέναντι στο παιδί.

Όταν όμως ακούω τι λένε οκ άλλο ο χρόνος. Σίγουρα και εγώ σαν μπαμπάς θα ήθελα περισσότερες στιγμές. Αλλά στη ρίζα κανένας μπαμπάς δεν πάει γιατί δεν τον συμφέρει να πάει. Σχεδόν οι περισσότερο δεν βράζουν ούτε αυγό. Ποια συν επιμέλεια να διεκδικήσουν να τα μεγαλώνει η μάνα τους?( γιαγιάδες)

Εγώ δεν κρύφτηκα ποτέ ούτε και η Δέσποινα ασυμφωνία χαρακτήρων υπήρξε και έφυγε ο έρωτας, αλλά θα συγκριθώ στο κομμάτι αυτό με την Δέσποινα που και μαζί όταν είμασταν τα έκανε μέσα στο σπίτι όλα σχεδόν μόνη? Εμείς οι άνδρες σκουπίδια πετάμε, να πάμε κάπου το παιδί, να φέρουμε ψώνια και σιγά μη φέρουμε και τα σωστά γιατί βλάκες είμαστε σε αυτά.

Μιλάμε ότι μέχρι και στο μπάνιο οι περισσότερες γυναίκες των φίλων μου τους πηγαίνουν την πετσέτα! Και εγώ άπειρες φορές φώναζα Δέσποινα φέρε μια πετσέτα. Δηλαδή κακά τα ψέματα οι πρώην μας έφαγαν πολλά σκ@τά από εμάς σε αυτό το κομμάτι. Ποιος μπαμπάς γυρνούσε σπίτι ή εγώ στο δικό μου και ασχολούμασταν τόσο με την φροντίδα του παιδιού ή του σπιτιού μας και ξαφνικά τώρα θέλουμε να γίνουμε μάνες. Όχι αυτό είναι ατελείωτη κοροϊδία που συμβαίνει.

Εγώ έμαθα να σέβομαι την μάνα του παιδιού μου ότι και να έγινε .Κακά τα ψέματα σαν Κώστας δεν θα γίνω Δέσποινα να καθαρίζω όλη μέρα ,να δουλεύω, να διαβάζω το παιδί όταν η πρώην μου σιδέρωνε και μαγείρευε και σε μένα! Έτσι μας μεγάλωσαν δυστυχώς.  Άντε λίγο μαγειρεύω αλλά τί? Είμαι τώρα εγώ ικανός να κουμαντάρω ένα μωρό χωρίς την μαμά μου από πίσω? Σημασία έχει να είσαι ικανός χωρίς βοήθεια. Είναι αστείο. Η επιμέλεια είναι φροντίδα. Να στηρίξω το παιδί μου, να έρθει να παίξουμε, να διαβάσουμε παραμύθια να μένει σε μένα ναι όλα ότι θέλει. Αλλά στα δύσκολα είναι η μάνα μου. Και μέχρι και την Δέσποινα θα πάρω άνετα τι θα κρυφτώ? Και θα την ρωτήσω κάτι για τον μικρό άνετα.

Στη φροντίδα λοιπόν όταν μας φρόντιζαν σχεδόν όλους οι πρώην μας κακά τα ψέματα εγώ σαν Κώστας τι να ζητήσω τώρα? Τα τρελά? Εγώ που έχω παιδί 4,5 και δεν ξέρω άλλους άνδρες τόσα χρόνια να μπορούν να κάνουν τα πάντα όσα κάνουν οι πρώην τους. Τι συν επιμέλεια να ζητήσω απλά για να κάνω το παιδί τι τσαντάκι? Στον χρόνο δε το συζητώ ναι και εγώ αν και συνεννοούμαστε είμαι οκ με την Δέσποινα για τον μικρό αλλά ναι έχω φίλους που δεν βλέπουν τα παιδιά και άλλους που ούτε τους καίγεται καρφί, έχουν γκόμενες δουλειές δεν σκάνε.

Αλλά το θέμα επιμέλεια είναι θέμα φροντίδας και εδώ κανείς δεν μίλησε σαν άνδρας όπως έπρεπε κρύβονται όλοι πίσω από νομοθεσίες και ορολογίες.

Όταν η μαμά είναι σωστή και φρόντιζε και εμένα αντί να την ξεκουράζω και σήκωνε τα πιάτα μου, τα ρούχα μου και έβρισκα τον μικρό ως τα 2 που μέναμε μαζί ,να μοσχοβολάει τι να λέμε τώρα? Κατάλαβες.

Η ρίζα είναι η μάνα. Ο πατέρας είναι στήριγμα και ασφάλεια σε άλλα πράγματα. Όχι δεν θα ζητήσω από την Δέσποινα τίποτα. Είμαστε οκ. Τα τακτοποιήσαμε με υπογραφές σε συμβολαιογράφο. Το παιδί πάνω από όλα. Αλλά οφείλω σαν μπαμπάς να σέβομαι τη γυναίκα που γέννησε τον γιό μας και να μη κοροϊδεύω τη σκιά μου και κανέναν.”