Μαρία Λεμονιά: Πώς έχασα 26 κιλά και άλλαξα τη ζωή μου

Μια πρόκληση που η Μαρία αποδέχτηκε, γράφοντας στο TheTOC για την εμπειρία της, η οποία θα μπορούσε να εμψυχώσει πολλές γυναίκες, σε όποιον αγώνα ζωής και αν κληθούν να δώσουν.

Η Ελλη Στάη γράφει για τη Μαρία και την προσωπική της κατάκτηση:

Γνώρισα την Μαρία Λεμονιά εδώ και περίπου 20 χρόνια ως “Κακό Κοpίτσι” στη σπουδαία ραδιοφωνική της εκπομπή. Και την γνώρισα, βεβαίως, όπως ήταν. Μαχητική ως δημοσιογράφος, έντονη προσωπικότητα με καυστικό χιούμορ και…αφημένη στα κιλά.

Γιατί η Μαρία που είχε αυτή τη δυναμική προσωπικότητα δεν προσπαθούσε να “πετάξει” τα κιλά από πάνω της ήταν κάτι που δεν το είχα αναρωτηθεί, παρόλο που πάντα ήμουν οπαδός του fitness, της άσκησης και της σωστής διατροφής. Εμένα μου αρκούσε το θετικό που εισέπραττα από τη δουλειά της. Φαίνεται όμως οτι αυτό δεν αρκούσε στην ίδια. Κάτι που δεν το άφηνε να φανεί στους τρίτους. Δεν άφηνε να φανεί αυτή η εσωτερική διεργασία που μας περιγράφει, η οποία και την οδήγησε στο “κλικ”, όπως λέει, να αλλάξει τη ζωή της, αλλάζοντας, όπως λένε οι ψυχολόγοι, τον “σωματικό της εαυτό”.

Μαρία, θα σου πω ένα πολύ μεγάλο “μπράβο” για την αλλαγή αυτή, επειδή, το τελευταίο διάστημα, είμαι και μάρτυρας της πραγματικά σταθερής απόφασης που πήρες να αλλάξεις τη ζωή σου, αλλάζοντας την ψυχική σου στάση απέναντι στο φαγητό. Σε έχω δει να μην ταράζεσαι όταν περνάνε από μπροστά σου φαγητά και ποτά, που μπορεί να σου ανατρέψουν αυτή την αλλαγή. Έκανες πράγματι μια αλλαγή ζωής!

Υ.Γ. Κι εγώ και όσοι διαβάσουν αυτή την προσωπική σου μαρτυρία θα είχαμε πολλά ερωτήματα πάνω στη διαδικασία, στη δουλειά που έκανες μέσα σου, στο “κλικ” της απόφασης και στη βεβαιότητά σου ότι η ζωή σου έτσι είναι καλύτερη.

Σε μια εποχή που τα εξωτερικά ερεθίσματα μας δημιουργούν αρνητικές επιδράσεις έχει μεγάλη σημασία να μιλάμε για τις εσωτερικές μας δυνάμεις, που θα μας οδηγήσουν -τον καθένα από διαφορετικό δρόμο- σε αλλαγές και προσαρμογές με θετικότητα και αισιοδοξία. Γιατί αν δεν αλλάζουμε εμείς τη ζωή μας, μην περιμένουμε ούτε από πολιτικούς σωτήρες, ούτε από μνημόνια.

Μαρία, είσαι και δυνατή και όμορφη!

Η προσωπική εξομολόγηση της Μαρίας Λεμονιά

Ενα Φθινοπωρινό βράδυ του Οκτωβρίου, πριν από δύο χρόνια, τρώγοντας άνευ μέτρου στην Αράχωβα πήρα την απόφαση να ΑΛΛΑΞΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. Είπα αυτό το μαγικό «μέχρι εδώ» και έκανα στροφή 180 μοιρών κόβοντας όλα αυτά που μέχρι τότε με ευχαριστούσαν. Λίγοι με πίστεψαν, πολλοί με συμβούλευσαν να τα παρατήσω αλλά εγώ ήξερα ότι ήθελα να Αλλάξω τη ζωή μου. Είναι αυτό το μαγικό κλικ που γίνεται μέσα σου, λες και ένας διακόπτης έχει γυρίσει και σε έχει πάει αλλού.

Η προετοιμασία είχε ξεκινήσει δυο χρόνια πριν. Όταν άρχισα να ψάχνω τα ενδότερα της ψυχής μου και να συνομιλώ πιο ειλικρινά με τον εαυτό μου. Είχα δει την ζωή με άλλο μάτι, ήθελα να δώσω περισσότερη αγάπη στον εαυτό μου. Είχα αλλάξει… Εκείνο το Φθινοπωρινό βράδυ, έγινε κάτι μαγικό. Ηταν η ανάσα που έπαιρνα πριν τον δρόμο των 100 μέτρων… Το έξω έπρεπε να εναρμονιστεί με το μέσα μου. Κοίταξα με απαξίωση τα πιάτα με τα καλοψημένα ψωμιά, τις λαχταριστές τηγανητές πατάτες και τα υπόλοιπα καλούδια και έστρεψα το βλέμμα μου αλλού. Η ίδια η ζωή μου είχε στραφεί αλλού.

Την επόμενη ημέρα ξεκίνησα την μάχη της πρωτεϊνης.

Μια εβδομάδα σκέτη πρωτεϊνη, χωρίς λαχανικά, χωρίς λάδια, χωρίς τίποτα. Πρωταθλητισμός αντοχής με τους γύρω  περισσότερο να σχολιάζουν παρά να επικροτούν. Πίστευαν ότι δεν θα αντέξω! Πώς να μην αντέξει όμως ένα κοpίτσι που στα 16 του ήταν αθλήτρια του στίβου και το «πιο ψηλά, πιο μακριά, πιο γρήγορα» έχει γίνει τρόπος ζωής; Αντεξα γιατί ουδείς αντιλήφθηκε ότι η μεγάλη αλλαγή είχε επέλθει στα ενδότερα. Στα βαθιά τοιχώματα της ψυχής.

Οι πρώτοι δύο μήνες ήταν σκέτη τυραννία. Τα κιλά είχαν γίνει ένα με το σώμα μου και παρά τις στερήσεις η ζυγαριά δεν έπεφτε με τίποτα. Ημουν όμως ήρεμη κι ήξερα ότι το αποτέλεσμα θα έρθει. Γιατί το ήθελα κι όταν θέλεις κάτι πολύ, έρχεται.

Ημουν επικεντρωμένη  στον στόχο. Τα επαγγελματικά τραπέζια δεν είχαν τέλος αλλά εγώ δεν παρέκκλινα ούτε τόσο από την πορεία μου. Σε κάποιο κάλεσμα στα Ιωάννινα ο Εκτορας Μποτρίνι μάγεψε τους καλεσμένους του φτιάχνοντας ριζότο, πίτσες και μακαρόνια. Την ώρα που ο κόσμος δοκίμαζε και επικροτούσε τις μαγειρικές του ικανότητες ακούστηκε μια φωνή μέσα στο πλήθος να λέει «Λίγο κρέας παρακαλώ. Τέτοια πράγματα είναι για εμένα απαγορευμένα!». Ήμουν εγώ κι αυτή ήταν η φωνή της καρδιάς μου.

Θυμάμαι ένα βράδυ εορτών στο σπίτι της φίλης μου Ολγας Κεφαλογιάννη. Με πλησίασε για να με συμβουλεύσει. Ένας φίλος της είχε κάνει την συγκεκριμένη δίαιτα αλλά δεν είχε αποτέλεσμα. Δεν ήθελε να κάνω κόπο και να απογοητευτώ.

«Σ εμένα θα επιτύχει!» θυμάμαι ότι της είπα κλείνοντας πονηρά το μάτι.

Καλέσματα, τραπέζια και ενδιάμεσα πολλή δουλειά. Έκανα δίαιτα αλλά δεν ήθελα να απομονωθώ. Ζούσα κανονικά τη ζωή μου, ανταποκρινόμουν στα καλέσματα αλλά όλοι ήξεραν ότι δεν ξέφευγα από τον στόχο. Παλαιότερα μπορεί να έπινα  ένα μπουκάλι κρασί το βράδυ, τώρα δεν έβαζα στο στόμα μου ούτε γουλιά. Χωρίς αλκοόλ και ήμουν πιο χαρούμενη και πιο κεφάτη. Μετά τους πρώτους δύο μήνες τα κιλά είχαν αρχίσει να φεύγουν κι εγώ έβλεπα ένα άλλο σώμα. Πιο ανάλαφρο, πιο υγιές, πιο fit. Mέσα σε δύο χρόνια έχασα 26 κιλά, άλλαξα τρεις φορές νούμερο ρούχων  και τρεις φορές γκαρνταρόμπα. Ήμουν πια μια άλλη…

Κι επειδή ήμουν μια άλλη έπρεπε να ξανασυστηθώ ακόμη και στους γνωστούς μου.  Μετά από πολλά χρόνια ξαναμπήκα σε χώρους γυμναστικής, άρχισα να κάνω πιο συχνά διαλογισμό και να διώχνω από σώμα και ψυχή τοξίνες. Τώρα πια είμαι υπέρμαχος του υγιούς τρόπου διαβίωσης. Είμαστε ότι  καταναλώνουμε. Είτε σε τροφή, είτε σε συναίσθημα. Η ζωή είναι μια και αξίζει κάποιες φορές αξίζει να την σηκώσεις από τα χαμηλά και να της δώσεις αξία.

Πριν από λίγες ημέρες σε κάποιο τραπέζι κάποιος φίλος είπε ότι δεν μπορεί να χάσει κιλά κι εγώ του μίλησα για την θεωρία «Θέλω να αλλάξω τη ζωή μου». Και του ανέφερα ως παράδειγμα τον σούπερ σταρ του αθλητισμού στον Μαραθώνιο δρόμο, Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ, πολλάκις Παγκόσμιο Πρωταθλητή που ξεκίνησε να τρέχει ξυπόλυτος από μια χορτοκαλύβα στην Αιθιοπία, δυνάμωσε χέρια και πόδια διανύοντας την διαδρομή μέχρι το σχολείο γιατί διαισθάνθηκε ότι θέλει ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ.

Το ίδιο έκανε και ο Μάνος που σπούδασε οικονομικά αλλά έγινε αρωματοποιός, ο Λευτέρης που άφησε το χασάπικο του πατέρα του και έγινε σημαίνων  επιχειρηματίας στο Καμερούν ή ο Βασίλης Ζούλιας που από εξαρτημένος από ηρωίνη μετατράπηκε στον πιο σεβαστό άνθρωπο της εγχώριας μόδας. Το μυστικό είναι να διαισθανθείς ότι θέλεις να ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. Όλα τότε έρχονται μόνα τους, με έναν μαγικό σχεδόν νεραϊδίστικο τρόπο.

ΥΣ: Όταν με ρωτούν πoιο είναι το μυστικό της επιτυχίας των 26 χαμένων κιλών τους απαντώ η διαφορετική ματιά που αντίκρισα τη ζωή.  Βρήκα τη δύναμη να ξανασυστηθώ με το μέσα μου. Έκτοτε κοιτάζομαι στον καθρέφτη και μονολογώ «Δεν ξέρω αν είσαι όμορφη, είσαι σίγουρα όμως, δυνατή!».

Πηγή : womantoc.gr