Υπάλληλος αεροπορικής ζήτησε από επιβάτιδα βεβαίωση ότι ο καρκίνος του γάτου της δεν μεταδίδεται!

Όπως θα διαβάσετε στο περιεχόμενο του κειμένου που ανήρτησε η Κατερίνα Τσουκαλά, η υπάλληλος της εταιρίας handling έφτασε στο σημείο να της ζητήσει μέχρι και πιστοποιητικό κτηνιάτρου ότι ο καρκίνος από τον οποίο έπασχε το άρρωστο κατοικίδιο της, δεν είναι μεταδοτικός…

Η ανάρτηση της

Την Κυριακή που μας πέρασε, στις 27/11/22 έζησα την απόλυτη φρίκη από την υπεύθυνη πτήσης της εταιρίας ( …) στην Αθήνα, της εταιρίας που κάνει το check in για την αεροπορική εταιρία (….) Πετούσα από Αθήνα Ηράκλειο στις 5 το απόγευμα μεταφέροντας τον Τόμμυ στο κλουβάκι του. Ήμουν σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση καθώς απο τις εξετάσεις που του έκανα στην Αθήνα φάνηκε ότι ο καρκίνος του είχε κάνει μεταστάσεις και του απέμεναν μόλις λίγες μέρες ζωής.

Στο counter λοιπόν έδωσα τα δυο διαβατήρια του Τόμμυ (όσοι μας ξέρουν, γνωρίζουν ότι ο Τόμμυ έχει ταξιδέψει σε παρά πολλές χώρες από μωρό και πόσο τυπική ήμουν όλη του την ζωή με τα εμβόλια του.) Στο ένα διαβατήριο υπήρχε το τελευταίο εμβόλιο της λύσσας με το αυτοκόλλητο με την κόκκινη γραμμή αλλά δεν υπήρχε δίπλα η ημερομηνία, μόνο η υπογραφή. Προφανώς και ήταν παράλειψη του κτηνιάτρου καθώς το τελευταίο διάστημα το πλασματάκι μου ήταν συνεχώς στον κτηνιατρειο για θεραπείες και εξετάσεις.

Η κοπέλα λοιπόν στο counter μου ζήτησε να βρω το sticker του εμβολίου της λύσσας με την τελευταία ημερομηνία. Της εξήγησα ότι κάποιο λάθος θα έχει γίνει, ότι ήρθαμε χωρίς κανένα πρόβλημα από το Ηράκλειο και ότι ο Κτηνιατρος μου θα μπορούσε να τους στείλει βεβαίωση ότι είναι εμβολιασμένος. Την παρακάλεσα να δείξει κατανόηση γιατί ο γάτος μου πάσχει από καρκίνο και μετράει μόλις λίγες μέρες ζωής.

Εκείνη κάλεσε την υπεύθυνη πτήσης η οποία με το που της είπα ότι οικείο άτομο στο αεροδρόμιο Ηρακλείου εργάζεται στην (….) άρχισε να ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ ότι εξαιτίας του ατόμου αυτού πέρασα χωρίς έλεγχο και κατά παρέκκλιση στην πτήση Ηράκλειο Αθήνα την Παρασκευή.

Όσοι γνωρίζουν πόσο νομοταγής και τυπική είμαι (όπως επίσης και το οικείο μου πρόσωπο) αντιλαμβάνονται πόσο βαθύτατα προσβλητική ήταν απέναντι σε μένα και στην οικογένεια μου. Της είπα ότι θα έπρεπε να ντρέπεται και ότι 15 χρόνια τώρα ταξιδεύοντας -σε όλο τον κόσμο- με τον γάτο μου – απόλυτα νομότυπη και νομοταγής- κανένας υπάλληλος αεροπορικής ποτέ δεν μας δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα.

Πραγματικά το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι αν αυτή είναι συμπεριφορά απέναντι σε ένα άρρωστο ζώο με καρκίνο δεν μπορώ να διανοηθώ ποιά θα είναι η συμπεριφορά στους επιβάτες αλλά και στους υπαλλήλους της εταιρίας. Η σύγχρονη ψυχιατρική άλλωστε έχει ασχοληθεί διεξοδικά με την συσχέτιση κακοποίησης ζώων και ανθρώπων. Και επιβεβαιώθηκα με τον πιο επώδυνο τρόπο.

Πηγή