Η γενναία μάχη του μικρού Νικόλα με τον καρκίνο: Ο πόνος στα νεύρα και τα «μικρά θαύματα»

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

«Μπήκαμε στον τρίτο μας χρόνο σε αυτή τη δύσκολη μάχη με τον καρκίνο, και δυστυχώς δεν γίνεται ευκολότερη. Οι τελευταίοι μήνες ήταν πολύ δύσκολοι για τον Νικόλα. Αλλά, έστω και με όλες τις δυσκολίες, όλοι προσευχόμαστε για τον Νικόλα μας, και μερικές φορές βλέπουμε κάποιες αναλαμπές από τα θαύματα που κράτησαν τον Νικόλα μας μας εδώ κοντά μας να μάχεται δυνατά.

Από τον τέλος του 2022, ο Νίκολας είχε προσβληθεί από τέσσερις ιούς που δεν θεραπεύονταν με αντιβιοτικά. Τα λευκά του αιμοσφαίρια ήταν τόσο χαμηλά που δεν μπορούσε ο οργανισμός του να καταπολεμήσει κανέναν από αυτούς τους ιούς. Μας έδιναν αμέτρητα φάρμακα για να παίρνει κάθε πρωί και κάθε βράδυ.

Το γενναίο μας αγόρι, στο τέλος σταματήσει να τρώει και να πίνει επειδή τον πονούσε τόσο πολύ, οπότε έπρεπε να του δίνουμε «φαγητό» μέσω της κεντρικής γραμμής του απλά και μόνο για να τον κρατήσουμε στη ζωή.

Ήταν τόσο εξαντλημένος που κοιμόταν όλη μέρα και το βάρος του έπεσε στα 14 κιλά. Έχασε τόσα κιλά που έβλεπες όλα του τα κόκαλα.

Οι γιατροί ανησυχούσαν πάρα πολύ και μας είπαν ότι έπρεπε να τον κάνουν ακόμη μια χειρουργική επέμβαση για να του εισάγουν ένα σωληνάκι στο στομάχι του, ώστε να μπορούν να τον ταΐζουν απευθείας μέσω αυτού. Και αυτό που έγινε ήταν για εμάς ένα μικρό θαύμα, αφού σιγά σιγά κατάφερε να ανακτήσει λίγο τον εαυτό του, να πίνει λίγο νερό και άρχισε να τρώει λίγο φαγητό.

Οι γιατροί δεν προχώρησαν με την επέμβαση και παρακολουθούσαν την πρόοδο του. Ευτυχώς, συνέχισε σιγά σιγά να τρώει περισσότερο. Για εμάς, η πιο χαρούμενη μέρα μας ήταν όταν ζήτησε πίτσα!

Ευχαριστούμε τον Θεό για αυτό το μικρό θαύμα, όσο μικρό και να ακούγεται στα αυτιά του κόσμου. Τώρα είμαστε στα 15 κιλά. Για ένα αγόρι 6 ετών είναι πολύ λίγα τα 15 κιλά, έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε για να επιστρέψουμε σε οτιδήποτε σχεδόν φυσιολογικό. Αλλά το ότι ξεκίνησε σιγά σιγά το φαγητό είναι ένα θαύμα με το οποίο νιώθουμε ευλογημένοι.

Παρόλα αυτά, παρατηρούμε άλλα πράγματα τον τελευταίο καιρό, όπως εξογκώματα στο λαιμό του, πυρετό, και νυχτερινή εφίδρωση. Οι γιατροί του έκαναν υπερηχογράφημα την περασμένη εβδομάδα και είναι βέβαιοι ότι όλα αυτά οφείλονται σε όλες τις θεραπείες. Εμείς απλά παρακαλούμε τον Θεό να έχουν δίκιο.

Αυτή τη στιγμή ακόμη δίνουμε στον Νικόλα μας πολλά φάρμακα και παυσίπονα, και μέρα και νύχτα, για τους ιούς και τον πόνο. Μια παρενέργεια των θεραπειών είναι ο πόνος στα νεύρα, και το αγόρι μας Νίκολας χρειάζεται συνεχώς ένα συγκεκριμένο φάρμακο για να βοηθήσει τον πόνο να υποχωρήσει. Δυστυχώς, δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να του δώσουμε όλα αυτά τα φάρμακα και τα παυσίπονα.

Οι τελευταίοι μήνες ήταν πάρα πολύ δύσκολοι για τον Νικόλα και για εμάς. Είμαστε ευγνώμονες που ο Νικόλας μας είναι εδώ μαζί μας, και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Μέσα από το σκοτάδι υπάρχει φως. Στα καρναβάλια, καταφέραμε να του φορέσουμε και στολή του τίγρη του και ξετρελάθηκε από την χαρά του.

Σας παρακαλούμε, συνεχίστε να προσεύχεστε για τον Νικόλα μας, μας να ανακτήσει τις δυνάμεις του μετά από αυτόν τον πολύ σκληρό αγώνα με τους ιούς, για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε και πάλι τις θεραπείες για αυτό το τέρας που λέγεται καρκίνος. Κανένα παιδί δεν θα έπρεπε να μένει στο νοσοκομείο για 2,5 χρόνια και να υποβάλλεται σε τόσα πολλά. Χρειαζόμαστε το θαύμα του Θεού για πλήρη θεραπεία του μωρού μας, και για να επιστρέψει σύντομα στο σπίτι του.