12 φωτογραφίες από τη βιομηχανία της τεχνολογίας, που οι εταιρείες δεν θέλουν να δείτε

Τα νέα gadgets κατακλύζουν την αγορά κάθε χρόνο, και οι κορυφαίες εταιρείες τεχνολογίας όπως η Apple, η Microsoft, η Google, η IBM, η HP, η Cisco μεταξύ άλλων – σαρώνουν σε κέρδη ρεκόρ.

Αλλά ο εθισμός μας στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας, ταυτόχρονα σκοτώνει την ατμόσφαιρά μας, το νερό μας, τους αυτόχθονες πληθυσμούς και σε μακροπρόθεσμη βάση, την οικονομία μας.

Αυτές οι 12 φωτογραφίες δείχνουν πώς η τεχνολογική έκρηξη των ΗΠΑ επηρεάζει τον υπόλοιπο κόσμο.

Οι εταιρείες τεχνολογίας εξαρτώνται από την παιδική εργασία για τις πρώτες ύλες τους.

Ορυχείο κολτανίου στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

Στον διαλυμένη από τον πόλεμο Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ), η παιδική εργασία έχει εντατικοποιηθεί κατά την τελευταία δεκαετία λόγω της αυξημένης ζήτησης για μέταλλα όπως το κοβάλτιο, ο χαλκός, το κολτάνιο.

Επί του παρόντος, το 16,9% των παιδιών, ηλικίας μεταξύ 5 και 14 ετών, εργάζονται στο Κονγκό στην εξορυκτική βιομηχανία.

Παρόλο που οι νόμοι του Κονγκό που αφορούν την εξόρυξη,  απαγορεύουν στις ένοπλες δυνάμεις  της χώρας να εκμεταλεύονται και να λειτουργούν τα μεταλλεία, ο ΟΗΕ εκτιμά ότι ο στρατός του Κονγκό ελέγχει περίπου το 50% των 200 ορυχείων της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας του ΟΗΕ χαρακτηρίζει την εξόρυξη, μία από τις χειρότερες μορφές παιδικής εργασίας, λόγω των πολλών κινδύνων για την υγεία, που συνδέονται με τη βιομηχανία.

Τουλάχιστον 40.000 παιδιά αναγκάζονται να εξορύξουν τα ορυκτά, που εμπεριέχονται στα smartphones και τους φορητούς υπολογιστές μας.

Για να πάρετε μια ιδέα από τους νόμους εξόρυξης του Κονγκό, ο στρατός του Κονγκό τα λειτουργεί υπό την διαδικασία της «μικρής κλίμακας εξόρυξη», επιτρέποντάς τους να επιστρατεύουν εργάτες για να εργαστούν σε εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες.

Σύμφωνα με μια μελέτη του 2010 της Παγκόσμιας Αποστολής BMS, από τους 100.000 εργαζόμενους στα ορυχεία στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το 40% είναι παιδιά κάτω των 18 ετών.

Τα παιδιά συχνά στρατολογούνται από τον στρατό για να εργαστούν στα ορυχεία, και πληρώνονται με μόλις $ 1 έως $ 5 την ημέρα.

Από τα παιδιά που εργάζονται στα ορυχεία, το 66% εκατό δεν είναι σε θέση να τελειώσει το σχολείο, και το 77 τοις εκατό αυτών των παιδιών τρώνε μόνο ένα γεύμα την ημέρα.

Οι ομάδες πίσω από τη γενοκτονία στη Ρουάντα το 1994 λειτουργούν τα ορυχεία που τροφοδοτούν την βιομηχανία της τεχνολογίας των ΗΠΑ.

Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό κατέχει περίπου το 80 τοις εκατό του παγκόσμιου κολτάν. Μαζί με τον εθνικό στρατό του Κονγκό, πολιτοφυλακές από την Ουγκάντα, τη Ρουάντα και το Μπουρούντι ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της εξόρυξης κολτάν στη ΛΔΚ.

Μία από αυτές τις ομάδες είναι οι Δημοκρατικές Δυνάμεις για την Απελευθέρωση της Ρουάντα, που ήταν πίσω από τη σφαγή των 800.000 πολιτών της Ρουάντα το 1994.

Παρά το γεγονός ότι η ίδια η Ρουάντα δεν έχει κολτάνιο, οι εξαγωγές κολτανίου της Ρουάντα αυξήθηκαν από 50 τόνους το 1995 σε 250 τόνοι το 1998.

Τα Ηνωμένα Έθνη ανέφεραν το 2001, ότι οι αμερικανικές εταιρείες, που αγοράζουν τα εξορυγμένα ορυκτά, λειτουργούν ως «η κινητήρια δύναμη της σύρραξης στη ΛΔΚ.»

Ο μεγαλύτερος κατασκευαστής της Apple εγκατέστησε δίχτυα για να αποτρέψει τους εργαζόμενους από την αυτοκτονία, αλλά οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να αυτοκτονούν.

Η κατασκευαστική Foxconn, είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης του ιδιωτικού τομέα της Κίνας και ο κύριος κατασκευαστής των iPhones και των iPads της Apple.

Κατασκευάζει επίσης ηλεκτρονικά για την Dell, τη Motorola, τη Nintendo, τη Nokia και τη Sony.

Οι συνθήκες εργασίας είναι προφανώς τόσο άσχημες στην Foxconn, που ο κατασκευαστής  εγκατέστησε δίχτυα για την αποτροπή αυτοκτονίας στις εγκαταστάσεις του μετά από μια έξαρση των αυτοκτονιών το 2010 στο εργοστάσιο Shenzhen της Foxconn, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 14 εργαζομένων.

Η Foxconn τοποθέτησε επίσης εμπόδια στα παράθυρα των κοιτώνων στο εργοστάσιο, όπου βρίσκονται οι 300.000 με 400.000 εργαζόμενοί της, για να τους αποτρέψει από το να αυτοκτονήσουν.

Παρόλα αυτά, οι εργαζόμενοι της Foxconn εξακολουθούν να επιχειρούν να αυτοκτονήσουν κάθε χρόνο – μεταξύ του 2010 και του 2013, 7 ακόμη εργαζόμενοι αυτοκτόνησαν. Και ένας άλλος εργαζόμενος της Foxconn αυτοκτόνησε πέφτοντας στο κενό πρόσφατα, τον περασμένο Αύγουστο.

Το 2011, οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Foxconn Chengdu αναγκάστηκαν να υπογράψουν ένα συμβόλαιο, που τους απαγορεύει να αυτοκτονήσουν.

Ως απάντηση στις αυτοκτονίες η Foxconn διοργάνωσε συγκεντρώσεις και ανακοίνωσε μια αύξηση των αποδοχών στα $ 293 το μήνα (περίπου  επιπλέον $ 9,70 ανά ημέρα), σε μια προσπάθεια να ενισχύσει το ηθικό των εργαζομένων.

Όμως, η εταιρεία εξακολουθεί να μην έχει αφαιρέσει τα δίχτυα αυτοκτονίας από τα κτίρια της. Και αν κρίνουμε από αυτή η φωτογραφία μιας συγκέντρωσης της Foxconn, το ηθικό των εργαζομένων δεν έχει βελτιωθεί πολύ.

Οι εργαζόμενοι της Foxconn πληρώνονται με $ 17 την ημέρα.  Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Foxconn κοστίζει τουλάχιστον 5,9 δις $.

Μέσα στο εργοστάσιο της Foxconn

Η αμοιβή και οι συνθήκες εργασίας στη Foxconn είναι τόσο ανυπόφορες, ώστε το 5 τοις εκατό του εργατικού δυναμικού της – περίπου 24.000 άνθρωποι – παραιτούνται κάθε μήνα.

Σύμφωνα με τους New York Times, ο μέσος εργαζόμενος της Foxconn κερδίζει $ 17 την ημέρα, δουλεύοντας 70 ώρες την εβδομάδα.

Εν τω μεταξύ, ο  Διευθύνων Σύμβουλος της Foxconn Terry Gou έχει ένα καθαρό κέρδος αξίας $ 5,9 δισ.

Αυτό σημαίνει ότι ο μέσος εργαζόμενος της Foxconn θα πρέπει να εργαστεί 347 εκατομμύρια ημέρες, ή 951.000 χρόνια, για να αποκτήσει τόσα πολλά χρήματα, όπως κορυφαίο στέλεχός της. Και αν αυτό δεν είναι αρκετά κακό, οι εργαζόμενοι της Foxconn, πληρώνουν πρόστιμο, αν μιλήσουν στο χώρο εργασίας, ενώ οι  φρουροί ασφαλείας περιπολούν τις γραμμές συναρμολόγησης για να ακούσουν τυχόν εργαζόμενους που παραβιάζουν την απαγόρευση ομιλίας.

 

«Εκατοντάδες άνθρωποι εργάζονται στα εργοστάσια, αλλά δεν τους επιτρέπεται να μιλήσουν μεταξύ τους», ανέφερε ο ερευνητής της κινεζικής κυβέρνησης Zhu Guangbing στην Telegraph. «Αν μιλήσεις, θα σημειωθεί ένα μαύρο σημάδι στο φάκελό σου και θα σου φωνάξει ο διευθυντής. Μπορεί μάλιστα να σου επιβληθεί και πρόστιμο».

Η τεχνολογική εξορυκτική βιομηχανία παράγει μίλια από λίμνες τοξικών αποβλήτων.

Περίπου το 95 τοις εκατό των «σπάνια ορυκτών», που χρησιμοποιούνται στα smartphones και στους φορητούς υπολογιστές, παράγονται στη Βόρεια Κίνα. Αλλά η Μογγολία κατέχει το 70 τοις εκατό των παγκόσμιων αποθεμάτων.

Τα απόβλητα από αυτές τις εξορυκτικές δραστηριότητες  αναβλύζουν από τους σωλήνες στο Μπαοτού – μια περιοχή της Μογγολίας που συνορεύει με τη Βόρεια Κίνα -όπου ορισμένες τοξικές λίμνες καλύπτουν περισσότερο από 5 μίλια σε διάμετρο.

Εδώ είναι μια φωτογραφία σωλήνων εκτίναξης λάσπης σε μια τεχνητή λίμνη, σε περιοχή εξόρυξης.

Μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας της Αμερικής είναι οι μεγαλύτεροι συντεχνιακοί φοροφυγάδες του έθνους.

Συλλογικά, οι 5 μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας – η Apple, η Microsoft, η Google, η Oracle και η Cisco, έχουν πάνω από 430 δισεκατομμύρια $ σε μετρητά στο εξωτερικό.

Η Apple μόνο έχει 158.000.000.000 $ μυστικό απόθεμα στο εξωτερικό.

Αν έφερνε τα χρήματα αυτά πίσω στις ΗΠΑ και φορολογείτο με συντελεστή 35%, δηλαδή 430 δισεκατομμύρια $, θα παρείχε 150. 500. 000. 000 $ σε έσοδα.

Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει 600.000 θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα για 5 χρόνια, με $ 50.000 το χρόνο ανά θέση εργασίας.

Και όπως απεικονίζει ο παρακάτω πίνακας, ο διάμεσος των φορολογικών συντελεστών του κλάδου της βιομηχανίας τεχνολογίας είναι χαμηλότερος από όλους τους κλάδους.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Aswath Damodaran, μελέτησε  τα στοιχεία για πάνω από 7.000 εμπορικές εταιρείες  και ανακάλυψε ότι, ενώ ο τομέας της λιανικής πώλησης αυτοκινήτων πληρώνει φόρο με συντελεστή 32,7%, ο τομέας  υπηρεσιών λογισμικού πληροφορικής και ο τομέας του διαδικτύου, πληρώνει με μόλις 10.1% και 5.9 %, αντιστοίχως.

Οι εργαζόμενοι  στην βιομηχανία της τεχνολογίας συρρέουν τόσο πολύ στο Σαν Φραντσίσκο, που οι οδηγοί των λεωφορείων τους, πρέπει να κοιμούνται μέσα στα λεωφορεία.

Ενώ ο κλάδος της τεχνολογίας ανθεί, υπάρχει τεράστια μαζική εισροή από υπαλλήλους της Google, του Twitter, του Facebook προς το Σαν Φρανσίσκο και το Όκλαντ.

Οι εταιρείες τεχνολογίας της Silicon Valley, μάλιστα πηγαινοφέρνουν τους εργαζόμενους  από τα διαμερίσματά τους στο κέντρο της πόλης, στους χώρους εργασίας τους, με τη χρήση ιδιωτικών  λεωφορείων.

Σύμφωνα με την San Francisco Chronicle, ένα μέσο διαμέρισμα με ένα υπνοδωμάτιο κοστίζει τώρα $ 2186 στο Σαν Χοσέ, $ 2469 στο Όκλαντ, και $ 3361 στο Σαν Φρανσίσκο.

Η τεχνολογία είναι μια βιομηχανία, που πιθανότατα θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και να επεκτείνεται κατά τις επόμενες δεκαετίες.

Αν οι πελάτες δεν αρχίσουν να απαιτούν καλύτερη μεταχείριση των εργαζομένων, του περιβάλλοντος και των κοινοτήτων όπου λειτουργούν, οι δυσάρεστες και ανυπόφορες επιχειρηματικές πρακτικές στον κλάδο της τεχνολογίας είναι πιθανό να συνεχιστούν.

(Πηγή: usuncut.com, επιμέλεια : Σύλβια Βαρνάβα – omniatv.com