Γιώργος Κωνσταντίνου: «Μέχρι τα 18, έζησα βασανιστικά χρόνια με τη γιαγιά μου, είχαμε σκοτωμούς στο σπίτι»

«Πιστεύω πως ένας καλός ηθοποιός πρέπει να αλλάζει από ταινία σε ταινία. Βέβαια, εμένα αυτό με έφαγε. Γιατί έπρεπε εκείνη την περίοδο να τυποποιηθείς για να έχεις μια ρέντα στον κινηματογράφο για να έρθει ο κόσμος να σε δει. Θα πάει πχ να δει τον Βέγγο που τρέχει κι ο κόσμος το ξέρει, θα πάω να δει τον Χατζηχρήστο που θα κάνει αυτό το “Αμ πως;” και το ξέρει κι αυτό και θα πάει να το δει. Ένας ηθοποιός που κάνει τη μία το “Ξύπνα Βασίλη” και υποδύεται τον φανατικό υπάλληλο και την άλλη πάει και παίζει το “Καλωσήρθε το δολάριο”, κλωτσούσε στους θεατές τον καιρό εκείνο», είπε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Κωνσταντίνου για τα στοιχεία που κάνουν έναν ηθοποιό να ξεχωρίσει.

Η πορεία του Γιώργου Κωνσταντίνου στον κινηματογράφο

«Για αυτόν τον λόγο έκανα τις λιγότερες ταινίες που έχει κάνει ποτέ ηθοποιός στον ελληνικό κινηματογράφο, περίπου 15. Τον καιρό εκείνο βέβαια, αυτές οι ταινίες δεν είχαν τόσο μεγάλο σουξέ, για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Έβλεπαν έναν ηθοποιό να παίζει εδώ άλλο ρόλο και εκεί άλλον ρόλο και μέσα στον χαμό που γινόταν με 150 ταινίες τον χρόνο, χανόταν», εξήγησε. «Στην προκειμένη περίπτωση αυτές οι ταινίες δικαιώθηκαν από τότε που βγήκαν στην τηλεόραση», πρόσθεσε.

Γιώργος Κωνσταντίνου: Τι αποκάλυψε για τα παιδικά του χρόνια

Τέλος, αναφέρθηκε στην οικογένειά του και τα παιδικά του χρόνια. «Ο πατέρας μου ήταν ηθοποιός του θεάτρου, πολύ κοντός κι η μαμά ψηλή. Καθόταν μπροστά στον καθρέφτη κι έλεγε “όλα μου τα έδωσε ο Θεός, λίγο μπόι δεν μπορούσε να μου δώσει;”. Για να τη φτάσει, όταν ήταν πάνω στη σκηνή, έβαζε τακούνια», αναφέρει ο ηθοποιός.

«Η παιδική μου ηλικία μέχρι τα 18 μου δεν είναι ευχάριστη ανάμνηση. Τα πέρασα με τη γιαγιά μου αυτά τα χρόνια. Μάλλον τα είχε χάσει και της έβγαινε σε επιθετικότητα. Έζησα μαζί της κάποια χρόνια που ήταν βασανιστικά, είχαμε συνέχεια σκοτωμούς στο σπίτι. Στα 18-19 έφυγα με τη μάνα μου», είπε κλείνοντας.