Ο Μαυρίδης για τη μάχη με τον κορονοϊό: Κόντεψα να πεθάνω, έχω πνευμονία και στους δύο πνεύμονες

«Έχω πνευμονία και στους δύο πνεύμονες, θα κάνω καιρό να το ξεπεράσω πλήρως αλλά τουλάχιστον έχω ξεμπερδέψει με τον κορονοϊό. Ελπίζω να μη μου αφήσει κάποιο κουσούρι, το ελπίζω, το συζητάω και με το γιατρό μου γιατί προσπαθώ να καταλάβω γιατί με βρήκε και με χτύπησε τόσο δυνατά παρόλο που δεν είχα κάποιο υποκείμενο νόσημα.

Κάθισα πέντε μέρες στο νοσοκομείο. Νοσηλεύτηκα από την όγδοη μέχρι την δέκατη τρίτη. Βγήκα όμως… Την εικοστή μέρα είχα σύμπτωμα τη διάρροια γιατί είχε εξασθενήσει ο οργανισμός μου. Είχα ένα λιποθυμικό επεισόδιο και αναγκαστικά μπήκα δεύτερη φορά στο νοσοκομείο. Τώρα είμαι αρκετά καλά. Δυνατός δεν είμαι σε σχέση με το πώς ήμουν πριν τον κορονοϊό, αλλά είμαι καλύτερα από ότι ήμουν στο νοσοκομείο», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Και συνέχισε λέγοντας: «Έχω πάρα πολλούς φίλους που νόσησαν από κορονοϊό και το πέρασαν με δέκατα ή χωρίς συμπτώματα. Γνώριζα ότι είναι ένα θανατηφόρο νόσημα αλλά δεν πίστευα ότι θα το περάσω. Αγχωνόμουν πολύ για τη μητέρα μου. Τηρούσα τα μέτρα, είχα κάνει και ένα βιντεάκι που έδειχνα στον κόσμο πως να πιάνει τα αντικείμενα. Γενικά και πρόσεχα και δεν είμαι από τους ανθρώπους που βγαίνουν και διασκεδάζουν.

Δεν μπορώ να σκεφτώ που κόλλησα. Είναι πολύ μετρημένες οι διαδρομές που έκανα. Κανένας φίλος μου δεν κόλλησε. Δεν ξέρω από που κόλλησα. Τι πρώτες μέρες που είχα δέκατα, μπήκα στο δωμάτιό μου και έμεινα μόνος μου. Επειδή από πέρυσι το Μάρτιο είχα πολλές φορές δέκατα, θεώρησα ότι είναι κρυολόγημα της εποχής. Προσπάθησα να μην κολλήσω τη γυναίκα μου αλλά δυστυχώς την κόλλησα. Η γυναικά μου έχει ένα παιδί, οπότε υπήρχε ένα παιδί στο σπίτι το οποίο δεν κόλλησε.

Την τρίτη μέρα που ξυπνάω μου λέει η γυναίκα μου ότι έχει και εκείνη δέκατα. Τις πρώτες δύο – τρεις μέρες είχα δέκατα και αδυναμία. Την τρίτη προς τέταρτη μέρα άρχισα να έχω πυρετό. Στενοχωρήθηκα πολύ γιατί κόλλησα τη γυναικά μου. Δεν φοβήθηκα εκείνη τη στιγμή, είπα “ok θα το ξεπεράσω”. Μετά την τρίτη – τέταρτη μέρα είχα πάρα πολύ πυρετό. Ήταν ασταμάτητος. Είχε αρχίσει ο οργανισμός μου να λειτουργεί πολύ διαφορετικά. Έφτασα 39 με 39,5 πυρετό. Είχα 22 ώρες τη μέρα πυρετό εκτός από 12 με 2. Είναι σοκαριστικό. Εκείνη την ώρα σταμάταγε ο πυρετός».

Ο Γιώργος Μαυρίδης σοκάρει με τις λεπτομέρειες που δίνει για τη μάχη του με την ασθένεια: «Αυτή η ασθένεια μπαίνει μέσα σου, σε σκαλίζει, σε ακτινογραφεί… μπαίνει μέσα σου και κάθεται στα πνευμόνια σου με αποτέλεσμα να έχεις έλλειψη οξυγόνου. Προσπαθεί να βγάλει στην επιφάνεια τις αδυναμίες του οργανισμού σου. Ο πόνος ήταν αφόρητος λόγω της έλλειψης οξυγόνου. Έχω περάσει τη νόσο των ορειβατών και μοιάζει με αυτό. Κόντεψα να πεθάνω.

Στην τρίτη με τέταρτη μέρα άρχισα να μην μπορώ να φάω. Την έβδομη με όγδοη μέρα είχα τάση για εμετό. Προσπαθούσα να σταματήσω τον πυρετό για να καταφέρω να φάω, αλλά τότε το έβγαζα. Την όγδοη μέρα άρχισα να βήχω και να βγάζω φλέματα με αίμα. Ήθελα να πιστέψω ότι είναι από το χυμό ρόδι που είχα πιει το πρωί αλλά το απόγευμα έβηξα ξανά και είχα πάλι αίμα. Είχα ένα βάρος στο στή8ος, δύσπνοια.

Την πρώτη φορά που με πήρε το ασθενοφόρο δεν αγχώθηκα γιατί σκέφτηκα ότι “ok πάω να το περάσω”. Μπήκα την κατάλληλη στιγμή στο νοσοκομείο, την επομένη μέρα ήμουν πολύ σοβαρά. Δεν μπορούσα να μιλήσω, το οξυγόνο μου ήταν κάτω από το 90. Οι γιατροί μου έδιναν ορό όλη τη μέρα… Από τη στιγμή που πέρασε το 48ωρο και δεν διασωληνώθηκα μετά συνήλθα.

Στο θάλαμο ήμουν με άλλους τρεις από 60 έως 65, οι άνθρωποι απέναντι και δίπλα μου ήταν πολύ πιο δύσκολα από μένα. Διάβασα ότι γίνεται πόλεμος για ένα κρεβάτι και έφυγα με δική μου ευθύνη. Εγώ δεν το είπα ποτέ αυτό. Οι δημοσιογράφοι προφανώς το κατάλαβαν, απ’ τη στιγμή που έμεινα πέντε μέρες μέσα. Πέρασα το διάδρομο του νοσοκομείου και το είδα. Εξωπραγματικά πράγματα. Εκατό άτομα στην ουρά. Περίμεναν στην ουρά να εξεταστούν. Όταν οι διπλανοί μου δέκα μέρες δε γινόταν καλύτερα και εγώ σε πέντε μέρες ένιωθα τόσο καλά, είπα “αφήστε με να φύγω να πάρει το κρεβάτι κανένας άλλος που το έχει ανάγκη”. Η γυναίκα μου μπήκε στο νοσοκομείο την δεύτερη – τρίτη μέρα που ήμουν μέσα, έκατσε 24 ώρες και βγήκε”».

Πηγή