Εβραίος εντατικολόγος προσέφερε φροντίδα σε ασθενή με ναζιστικά τατουάζ

Ο εντατικολόγος Τέιλορ Νίκολς

Στα μέσα Νοεμβρίου, «τον διακόμισε ασθενοφόρο, με δυσκολία στην αναπνοή (…). Έμοιαζε άρρωστος. Να αισθάνεται άβολα. Να είναι τρομαγμένος. Όταν τον βάλαμε στο φορείο και του βγάλαμε το πουκάμισο για να του περάσουμε τη ρόμπα των ασθενών του νοσοκομείου, είδαμε όλοι μας πως είχε πολλά ναζιστικά τατουάζ», ανέφερε στην πρώτη από τις 17 αναρτήσεις του στο Twitter για το περιστατικό ο Δρ. Νίκολς, που εργάζεται στο νοσοκομείο Mercy San Juan, στο Σακραμέντο, στη βόρεια Καλιφόρνια.

He came in by ambulance short of breath. Already on CPAP by EMS. Still, he was clearly working hard to breathe. He looked sick. Uncomfortable. Scared.

As we got him over to the gurney and his shirt off to switch a a hospital gown, we all noticed the number of Nazi tattoos. 1/

— Taylor Nichols, MD (@tnicholsmd) November 30, 2020

Ο άνδρας ήταν «γεροδεμένος», αλλά «μεγαλύτερος» σε ηλικία, τοξικομανής, σχεδόν χωρίς καθόλου δόντια πια, εξαιτίας της μεθαμφεταμίνης. Είχε μια «σβάστικα χτυπημένη περήφανα στο στή8ος» αλλά και «τατουάζ των SS» που κάλυπτε το πουκάμισο, συνέχισε ο γιατρός.

«Μη με αφήσεις να πεθάνω, γιατρέ», είπε ο άνδρας, το όνομα του οποίου ο Νίκολς λέει πως δεν θυμάται καν.

«Η ομάδα μας ήταν ένας Εβραίος γιατρός, μια μαύρη νοσηλεύτρια κι ένας ασιατικής καταγωγής τεχνολόγος μηχανημάτων υποστήριξης της αναπνοής. Όλοι μας είδαμε. Τα σύμβολα του μίσους πάνω στο σώμα του, που ανακοίνωναν, ανοιχτά και περήφανα, τις απόψεις του. Ξέραμε όλοι μας ακριβώς τι σκέφτεται για εμάς. Πόση αξία δίνει στις ζωές μας. Κι όμως, ήμασταν εκεί, κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε για να του δώσουμε μια ευκαιρία να επιβιώσει», τόνισε ο εντατικολόγος, διευκρινίζοντας πως τελικά αναγκάστηκε να προχωρήσει στη διασωλήνωση του ασθενούς.

Εκείνη τη στιγμή, με πλήρη στολή προστασίας από τον νέο κορωνοϊό, εξαντλημένος έπειτα από ατέλειωτους μήνες δουλειάς και αναρίθμητα περιστατικά COVID-19, ο Δρ. Νίκολς εξομολογήθηκε πως, για πρώτη φορά στην καριέρα του, ένιωσε να αμφιβάλλει.

«Δεν ξέρω αν μ’ ενδιαφέρει», σκέφτηκε, «δεν αισθάνομαι καμιά συμπόνια αυτή τη στιγμή», όπως εξήγησε στην εφημερίδα San Francisco Chronicle.

Ο Δρ. Νίκολς αποφάσισε να γίνει γιατρός αφότου, ενώ ήταν επτά ετών, εισήχθη εσπευσμένα σε νοσοκομείο για να του αφαιρεθεί όγκος στον εγκέφαλο.

«Αποφάσισα ενώ ήμουν στο νοσοκομείο πως δεν υπάρχει τίποτα σπουδαιότερο στον κόσμο που θα μπορούσες να κάνεις για να βοηθήσεις κάποιον άλλο από το να αφιερώσεις τη ζωή σου στο να αποκτήσεις τις ικανότητες για να τον σώσεις».

Όμως «η πανδημία με έχει φθείρει (…). Και με κάνει να σκέφτομαι πως ίσως δεν είμαι καλά», είναι η κατακλείδα του νήματος των αναρτήσεων του γιατρού.

Πιστεύει ότι θα συνέλθει.

Αλλά θεωρεί πως «ίσως να μην είναι πια ο ίδιος άνθρωπος».

Κι αυτό «είναι δύσκολο να το καταπιείς».

Ο Δρ. Νίκολς δεν γνωρίζει αν ο ασθενής με τη σβάστικα στο στή8ος επέζησε.

Έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να τον σώσει.

Και πέρασε στον επόμενο ασθενή.

Πηγή