«Αγαπώ» θα πει καταλαβαίνω, νιώθω κι συναισθάνομαι!

Και σε τιμωρούσες ζώντας μέσα στη μιζέρια και βουλιάζοντας σε μια ύπουλη κατάθλιψη που την ανακάλυψες όταν πια είχαν τελειώσει όλα κι εσύ έκανες το πρώτο ουσιαστικό μακροβούτι εντός σου.

Και μετά από αυτό, άλλαξες. Έμαθες να σε αγαπάς, να σε προσέχεις και να σε προστατεύεις. Κι επειδή το τεντωμένο δαχτυλάκι έπρεπε κάποιον να δείχνει, τις περισσότερες φορές ήταν γυρισμένο στον άλλον.

Βλέπεις εσύ έπρεπε να σε προστατέψεις και να μην κάνεις τα λάθη του παρελθόντος, οπότε ύψωνες τείχη σε κάθε λάθος του και του χρέωνες ακόμη και τα δικά σου γιατί εκείνος είχε κάνει χειρότερα. Κι έτσι τον τιμωρούσες με την αδιαφορία σου καθώς απομακρυνόσουν όλο και περισσότερο.

Κι όλα αυτά τα κατάλαβες μόνο όταν κοίταξες με θάρρος κατάματα την αλήθεια σου, ψάχνοντας να βρεις τι πάει στραβά με τη ζωή σου. Κι αυτό που πήγαινε τελικά στραβά στη ζωή σου ήσουν εσύ.

Εσύ και τα τραύματά σου, οι φοβίες σου, οι άμυνες σου. Εσύ και αυτή η αγάπη σου που έψαχνε να βρει ποιος φταίει για να τον τιμωρήσει.

Και να που έπρεπε και πάλι να αλλάξεις! Να που έπρεπε να καταλάβεις ότι η αγάπη δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την τιμωρία. Να που έπρεπε να θυμηθείς ότι αγάπη σημαίνει συγχώρεση.

Μια συγχώρεση από καρδιάς ακόμη και σε συγνώμες που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Μια συγχώρεση που έπρεπε να μην ξεχάσεις να δώσεις και στον ίδιο σου τον εαυτό για τα λάθη που έκανε εις βάρος σου αλλά και εις βάρος του άλλου.

Και κάπου εκεί ήταν που έμαθες ότι στα δύσκολα «αγαπώ» δεν σημαίνει καταλογίζω λάθη, αλλά προσπαθώ να τα καταλάβω και να τα διορθώσω ή να συγχωρήσω.

Γιατί αυτή η αγάπη τελικά είναι που γαληνεύει τη ψυχή του ανθρώπου και φωτίζει τα σκοτάδια του.

Αυτή η αγάπη είναι ο δρόμος, το ταξίδι κι ο προορισμός του!

Πηγή: loveletters.gr