Γράφει η Ιωάννα Ιακωβίδου
Να μ’αγαπας να σε αισθάνομαι, να με φιλάς και να χάνομαι
Αγαπημένος Ρόκκος!
Μη φύγεις λες και το βλέμμα σου πέφτει στο κενό. Έτσι είμαι φτιαγμένος, από αδυναμίες και ελαττώματα. Να μη λέω όσα σκέφτομαι και νιώθω, όμως μη φύγεις!
Γεμίζω το μυαλό μου με εικόνες από εμάς, να θυμηθώ πόσες φορές έκανες κάτι για να με κρατήσεις και πόσες με ρίσκαρες, προσπαθώ να φτιάξω με λέξεις τις σωστές προτάσεις, για να καταλάβεις. Προσπαθώ να παραμερίσω τον εγωισμό σου όμως είναι σχεδόν πάντα παρόν.
Όταν δε θες να χάσεις κάποιον, τον κρατάς με κάθε τρόπο. Μια κίνηση που να δείχνει αγάπη, μια λέξη που να παίρνει μακριά τις αμφιβολίες μου. Ένα τηλεφώνημα στην πιο ακατάλληλη ώρα για να δείξεις πως σου λείπω. Ένα “σ’αγαπώ” την ώρα που μαλώνουμε, ένα χάδι τα λεπτά που τρέμει το χέρι μου από άγχος. Ένα μπράβο για όσα είμαι κι όσα προσπαθώ να είμαι.
Αν θες να μείνω να με κάνεις να νιώθω ξεχωριστή, κρατά με σαν κάτι πολύτιμο. Μη με ρισκάρεις από εγωισμό, μην αφήνεις να γεμίζει η σιωπή το κενό ανάμεσά μας, αλλά οι λέξεις. Μη χάνεις ευκαιρία να με παίρνεις αγκαλιά, μου ζεσταίνει την ψυχή. Μην χάνεις ώρες μακριά μου επειδή δε στο ζητάω. Είναι απλά λέξεις που όμως έχουν καμιά φορά τόση σημασία! Βάλτες σε σειρά επιτέλους. Δε θέλω να σε χάσω γιατί μαζί σου αναπνέω πιο εύκολα! Είσαι ότι καλύτερο μου έτυχε, είναι φορές που ο εγωισμός νικάει τον φόβο μου, άλλες πάλι που ο φόβος νικάει τον εγωισμό και τότε θέλω να τρέξω κοντά σου να σου πω, πως ρισκάρω να μην υπάρχω αν σε χάσω, γι’αυτό μη φύγεις, μείνε!
Τελείωσε το τραγούδι, αγαπημένος Ρόκκος! Μη με αφήσεις να φύγω, “σ’αγαπώ”.
