Αγάπη παιδί μου, είναι να μην εγκαταλείπεις στα δύσκολα

Μα τώρα νομίζω μου έκανες την πιο δύσκολη ερώτηση! “Τι είναι αγάπη;” Με ρώτησες ξαφνικά ενώ χάζευες τηλεόραση. Τι δύσκολη ερώτηση. Μα πρέπει κάτι να σου πω, το “δε ξέρω” δεν είναι ποτέ επιλογή για μια μάνα.

Είναι τόσο δύσκολο να αγαπήσεις κάποιον αληθινά και βαθιά παιδί μου. Να τον δεχτείς όπως είναι όταν τον δεις γuμνό, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του. Με τις καλές και τις κακές συνήθειες του.

Να τον αγκαλιάζεις συχνά και να του θυμίζεις πως είσαι εκεί γι’αυτόν, δίπλα του, μαζί του. Μα και να του χαμογελάς είναι αγάπη, να του χαμογελάς όταν ξυπνάς το πρωινά κι όταν τον καληνυχτίζεις τα βράδια. Να του χαμογελάς όταν τον βλέπεις ασυναίσθητα και να λάμπουν τα μάτια σου. Να του χαμογελάς πάντα, κυρίως όμως στις άσχημες μέρες, που θα έρθουν και να τον στηρίζεις. Τις μέρες που θα έχει νεύρα, το χαμόγελο σου να είναι εκεί για να τον ηρεμεί.

Και στις αποτυχίες του πάλι να χαμογελάς για να παίρνει κουράγιο, να προσπαθεί απ’ την αρχή. Τις πιο γκρίζες μέρες του να χαμογελάς για να φωτίζονται! Αυτό θα πει αγάπη! Να χαμογελάς στον άνθρωπο σου πάντα.

Γιατί οι άνθρωποι παίρνουν κουράγιο και ζουν ευτυχισμένα, όταν έχουν κάποιον να τους χαμόγελα πάντα. Αγάπη είναι να μπορείς να χαμογελάς κι όταν τα πάντα καταρρέουν. Αγάπη είναι να μην εγκαταλείπεις στα δύσκολα.

[loveletters.gr]