Μαμά. Δε θα θυμάμαι αν είχαμε καθαρό σπίτι. Θα θυμάμαι μόνο εσένα

Δε θα θυμάμαι αν το σπίτι μας ήταν καθαρό και τακτοποιημένο ή αν ξεχείλιζαν τα άπλυτα και το σαλόνι ήταν γεμάτο παιχνίδια.

Δε θα θυμάμαι φυσικά αν το καροτσάκι μου ήταν καινούργιο ή μεταχειρισμένο, ούτε τα ρούχα μου. Ούτε αν τα παιχνίδια μου ήταν ακριβά.

Δε θα θυμάμαι αν ντυνόσουν όμορφα και αν κυκλοφορούσες σούπερ περιποιημένη. Βαμμένη ή άβαφη. Έτσι κι αλλιώς είσαι πάντα τέλεια για εμένα.

Δε θα θυμάμαι αν είχες πολλά λεφτά ή αν έβγαινε ο μήνας με τα ψιλά.

Δε θα θυμάμαι αν βγαίναμε έξω κάθε μέρα, ή αν πηγαίναμε ακριβές διακοπές.

Δε θα θυμάμαι τις φορές που θύμωσες, έκλαψες ή έφυγες από το δωμάτιο για να μπορέσεις να πάρεις ανάσα και να ηρεμήσεις.

Δε θα θυμάμαι κανένα πρόγραμμα, λίστα ή μεγάλες προσδοκίες.

Αυτό που θα θυμάμαι είναι η ασφάλεια κοντά σου.

Θα θυμάμαι μόνο εσένα. Πως με σκέπαζες το βράδυ και πως με φιλούσες ακόμη και αν είχα ήδη κοιμηθεί.

Θα θυμάμαι το γλυκό φιλί σου όταν χτυπούσα και αμέσως γινόμουν καλά.

Θα θυμάμαι πως με ανακούφιζες πάντα, στην πείνα μου, στον πόνο μου, στην κούραση μου.

Θα θυμάμαι μόνο εσένα. Τη γλυκιά μυρωδιά σου όταν κοιμόμουν στη ζεστή αγκαλιά σου.

Θα θυμάμαι το πρόσωπο σου όταν αρρώσταινα. Και ήξερα αμέσως ότι εσύ μπορείς να με κάνεις καλά.

Θα θυμάμαι το χαμόγελο σου. Χαμογέλασα πρώτη φορά στη ζωή μου όταν είδα εσένα να χαμογελάς.

Θα θυμάμαι μόνο εσένα. Τα παιχνίδια που έπαιζες μαζί μου κάτω στο πάτωμα και πως γινόσουν και εσύ παιδί μαζί μου.

Θα θυμάμαι ότι μου δίδαξες αξίες. Μα πάνω από όλα την αγάπη. Πριν από οτιδήποτε άλλο.

Σε ευχαριστώ που μου δίδαξες την αγάπη. Την αγάπη χωρίς όρια, την ειλικρινή, την άνευ όρων.

Όλα αυτά θα θυμάμαι τελικά Μαμά.

Ευχαριστώ που μου δίνεις τις καλύτερες αναμνήσεις που θα μπορούσα να έχω!

Κείμενο – Ελεύθερη μετάφραση: Λίζα Καβακοπούλου

Πηγή