Με βάση μια νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Κεντ, το να φέρεται κανείς αλτρουιστικά ή με υπερβολική καλοσύνη και κατανόηση μπορεί να δημιουργήσει και όχι να λύσει προβλήματα, ιδίως όσον αφορά στο επαγγελματικό πεδίο.
Η εν λόγω μελέτη «συμφωνεί» με παλαιότερη έρευνα του Harvard και αποδεικνύει πως είναι απείρως πιο αποτελεσματικό –ιδίως όταν διοικείς μία ομάδα– να είσαι ζεστός ως άνθρωπος, όμως όχι ιδιαιτέρως ανεκτικός και καλοσυνάτος, για τους παρακάτω λόγους:
1. Με το να είναι κάποιος πολύ καλός μένει στάσιμος στη δημιουργία σοβαρών ανθρώπινων σχέσεων
Όταν κάποιος είναι καλοσυνάτος, εκείνο δηλαδή το οποίο αποκαλούμε «ψυχούλα», όλη την ώρα, σε όλες τις περιστάσεις και αρνείται να «πατήσει πόδι» και να δείξει ποιος πραγματικά είναι, μοιραία βιώνει μια άκρως ενοχλητική μοναξιά. Με αυτή τη συμπεριφορά δύσκολα κάνεις πραγματικούς φίλους και συνεργάτες, όχι μόνο γιατί γίνεσαι βαρετός -με βάση τη μελέτη πάντα – αλλά επειδή το ανθρώπινο είδος έχει την τάση να μην εμπιστεύεται εκείνους που έχουν μόνο ένα πρόσωπο: το αγγελικό.
2. Με το να είσαι μονίμως ευγενής και τίποτα άλλο, μοιραία «θυματοποιείσαι»
Εάν κάνετε τα πάντα, προκειμένου να κρατάτε τους πάντες ευχαριστημένους, απλώς σταματήστε. Σύμφωνα με την σχετική έρευνα, τέτοιου είδους συμπεριφορές «ταΐζουν» ένα τέρας το οποίο σας φέρνει μόνιμα στη θέση του θύματος και δεν σας αφήνει να ωριμάσετε συναισθηματικά. Κάποτε πρέπει να λέμε και «όχι». Και φωναχτά, αν χρειαστεί. Κι ας γίνει και καβγάς, που λέει ο λόγος. Το να διαχειριστεί κανείς μία έντονη συνομιλία, σίγουρα είναι πιο δύσκολο από το να ενδώσει σε απαιτήσεις που τον υποτιμούν, αλλά κάπως έτσι χτίζεται και η προσωπικότητα και οι σχέσεις: όταν οι άλλοι γνωρίζουν τα όρια μας και δεν μας θεωρούν σίγουρα θύματα.
3. Η υπερβολική καλοσύνη μάς αποξενώνει από τον ίδιο μας τον εαυτό
Με το να κάνουμε διαρκώς τα χατίρια των άλλων, στο τέλος ξεχνάμε ποιοι είμαστε εμείς, επιμένει η μελέτη. Η υπερπροσπάθεια να μην κακοκαρδίσουμε κανέναν, στο τέλος της ημέρας αφήνει μία πολύ πικρή γεύση σ’ εμάς.
