Ο έpωτας στα 50 είναι μακράν καλύτερος απ’ ότι στα 20

Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο με τις ιστορίες τους. Είναι τόσο προβλέψιμες!!! (με την καλή πάντα έννοια!!).

Παρόλο που ένας πενηντάρης φαντάζει γέρος στα μάτια των 20ρηδων και των 30ρηδων (όταν ήμουν και εγώ σε αυτή την ηλικία το ίδιο σκεφτόμουν), όποιος έχει κλείσει τα 50 και έχει την τύχη να ερωτευτεί αισθάνεται την τρέλα του 16άρη ή του 25άρη. Ζάλη, φτερούγισμα στην καρδιά, ονειροπόληση. Ας είμαστε ειλικρινείς. Είναι τέλεια η αίσθηση.

Το ξέρω γιατί το έζησα. Στα 49 μου τελείωσα μια σχέση που κράτησε 6 χρόνια και που πολύ ανακουφίστηκα που έληξε. Δεν πήγαινε καλά οπότε τί καλύτερο από το να τελειώσει. Στεναχωρήθηκα, αλλά ήξερα ότι έκανα το σωστό.

Παρόλο που φοβόμουν τη μοναξιά στα 50 μου, την προτιμούσα από το να είμαι με το λάθος άνθρωπο. Είχα σχεδόν συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι δεν θα ξαναέβρισκα την αγάπη. Είχα κάποτε κάνει έναν όμορφο γάμο που κράτησε 20 χρόνια και είχα 2 καταπληκτικά παιδιά. Ίσως να ήταν να φτάσω μέχρι εκεί και όχι παραπέρα.

Αποφάσισα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να κάνω μια εγγραφούλα σε ένα site γνωριμιών και να γλεντήσω μόνη τη ζωή μου. Παιδιά, σκυλιά, γατιά τα είχα βολεμένα. Δεν ενοχλούσα κανέναν οπότε μια χαρά.

Αυτό που δεν περίμενα ποτέ ήταν ότι λίγο μετά το χωρισμό και λίγο πριν κάνω την πρώτη μου διαδικτυακή γνωριμία, θα έβγαινα για φαγητό με έναν άντρα που ήξερα από το γυμναστήριο και που είχε πρόσφατα χωρίσει και αυτός. Ήταν τρελό, αλλά μετά το δεύτερο ραντεβού είχα ήδη καταλάβει ότι ήμουν ερωτευμένη μαζί του. Ήταν τόσο ξαφνικό αλλά μου άλλαξε όλη τη ζωή. Η νέα μου σχέση τα είχε όλα, σεβασμό, εμπιστοσύνη, έλξη, χημεία και πολύ γέλιο. Έχουν περάσει πάνω από 2 χρόνια από τότε και τα στοιχεία αυτά όχι μόνο δεν ξεθωριάζουν, αλλά είναι και πιο δυνατά.

Νομίζω ότι ο έpωτας στα 50 είναι μακράν καλύτερος απ’ ότι στα 20 και να γιατί:

* Στα 50 σου έχεις πάθει και έχεις μάθει.

* Δεν υπάρχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες ή εύκολη απογοήτευση. Δεν έχεις τίποτα να χάσεις.

* Είσαι πιο ανοιχτή και δεν ασκείς κριτική με το παραμικρό.

* Δεν ψάχνεις για σύζυγο. Απλά θέλεις να αγαπήσεις και να αγαπηθείς.

* Είσαι πιο ευάλωτη, κάνοντας έτσι τη σχέση βαθύτερη και πιο ουσιαστική.

* Έχεις μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και δεν σε νοιάζει τόσο η γνώμη των άλλων. Επομένως δείχνεις τον αληθινό σου εαυτό στη σχέση.

* Νιώθεις ευγνωμοσύνη για τη νέα σου σχέση, τη σέβεσαι, την εκτιμάς και την έχεις πρώτη προτεραιότητα.

Δεν λέω ότι αγάπη σε ηλικίες κάτω των 50 δεν υπάρχει. Γνωρίζω πολλούς ανθρώπους και 20 και 30 και 40 ετών που έχουν σπουδαίες σχέσεις και σταθερούς γάμους. Απλά πιστεύω ότι ο έpωτας στα 50 σε ξεσηκώνει περισσότερο και σε συνδέει πιο βαθιά με τον άλλον.

Όταν ερωτευτείς στα 50 σου είναι σαν να παίρνεις όσα έχεις μάθει μέχρι εκείνη τη στιγμή και να τα εφαρμόζεις στην πράξη χωρίς τους εγωισμούς του παρελθόντος, αλλά με ωριμότητα και συναίσθηση. Το καταλαβαίνεις αμέσως αν βρήκες το σωστό/ή. Σου αρέσουν τα πάντα πάνω του, σε κάνει να γελάς, σου αρέσει να είσαι μαζί του και ψάχνεις ευκαιρία να ξαναβρεθείτε το συντομότερο. Όπως συμβαίνει δηλαδή σε κάθε ηλικία.

Εάν λοιπόν νομίζεις ότι γέρασες επειδή έκλεισες τα 50 και πιστεύεις ότι η αγάπη είναι ένα κεφάλαιο που τελείωσε για σένα, ξανασκέψου το. Εάν είσαι πρόθυμη να προσπαθήσεις, να εφαρμόσεις ό, τι έχεις μάθει, να έχεις εμπιστοσύνη στον άλλο και να είσαι ο εαυτός σου, τί 30 τί 40, τί 50 αγαπητή μου. Ετοιμάσου να ζήσεις τα καλύτερά σου χρόνια!

divorcedgirlsmiling