Με μερικούς ανθρώπους έχουμε μια περίεργη τηλεπάθεια

Καταλήγουμε λοιπόν, στο συμπέρασμα πως με συγκεκριμένα άτομα έχουμε αναπτύξει μια τηλεπαθητική σχέση, που όσο κι αν έχουμε προσπαθήσει, δεν μπορούμε να εκλογικεύσουμε.

Η περίεργη αυτή τηλεπάθεια αναπτύσσεται συνήθως ανάμεσα σε εκείνους που αγαπιούνται αληθινά κι είναι στενά συνδεδεμένοι με ισχυρούς δεσμούς. Μπορεί, δηλαδή, να συμβεί μεταξύ ατόμων που ανήκουν στο οικογενειακό περιβάλλον, στο φιλικό ακόμη και σε όσους δηλώνουν τρελά ερωτευμένοι. Φυσικά, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να νιώσουμε αυτήν την πνευματική έλξη και με κάποιον που μόλις έχουμε γνωρίσει κι έχουμε αμοιβαία συνδεθεί εγκεφαλικά.

Η χημεία, λοιπόν, που μπορεί να υπάρξει μεταξύ συγκεκριμένων ανθρώπων, συμβάλλει στην ανάπτυξη ορισμένων «ικανοτήτων» που τους κάνει να αισθάνονται στιγμιαία σαν να έχουν κάποιο μαγικό χάρισμα! Πόσες φορές έχει τύχει, εκεί που αράζουμε με τους φίλους μας, να σκεφτόμαστε κάτι επίμονα και πριν αποφασίσουμε να το ξεστομίσουμε να πετάγεται ο κολλητός μας και να μας κλέβει τη δόξα, λέγοντας πρώτος την έξυπνη ατάκα ή εκφράζοντας τη βαθύτατη επιθυμία μας να σηκωθούμε και να πάμε για σουβλάκια.

Πολύ συχνή φυσικά κι αδιαμφισβήτητη η συχνότητα της τηλεφωνικής τηλεπάθειας. Πιάνουμε το κινητό να πάρουμε τα αδέρφια μας, τους γονείς μας, τα κολλητάρια μας ή το έτερόν μας ήμισυ και πριν προλάβουμε να τους καλέσουμε μας παίρνουν αυτοί πρώτοι. Εκείνη την ώρα αναρωτιόμαστε σαστισμένοι: «μα καλά, τι γίνεται, μήπως έχουν καλωδιωμένο το σπίτι με κάμερες και προλαβαίνουν κάθε μου κίνηση;». Φήμες λένε πως μόλις απαντήσουμε στην κλήση, συνήθως χρησιμοποιούμε μία απ’ τις πιο top five κλισέ φράσεις που έχουν υπάρξει ποτέ: «Ε, καλά, δεν το πιστεύω, τώρα σε σκεφτόμουν και θα σ’ έπαιρνα!».

Ο δεσμός, λοιπόν, αυτός που αναπτύσσουμε με συγκεκριμένα άτομα, είναι ταυτόχρονα ανατριχιαστικός, αλλά συνάμα και κάπως μαγικός, αφού θεωρητικά πιστεύουμε πως έχουμε βρει την «αδελφή ψυχή» μας. Είναι απίστευτα απολαυστικό να μπορούμε να περνάμε υποσυνείδητα μηνύματα και σκέψεις απλά και μόνο με το σήκωμα του φρυδιού ή μιας ματιάς και γενικότερα να έχουμε την άνεση ν’ αλληλεπιδρούμε με κάποιον σ’ όλα τα επίπεδα.

Το φαινόμενο αυτό της άμεσης επικοινωνίας δύο ατόμων χωρίς να υπάρχει φυσική επαφή και χωρίς τη χρήση των πέντε αισθήσεων, συσχετίζεται με τη δύναμη του μυαλού -αφού η επικοινωνία γίνεται μόνο με τη σκέψη- και με την αμοιβαία ανταλλαγή συναισθημάτων. Έτσι, σιγά-σιγά όταν ερχόμαστε πιο κοντά με κάποιον, αρχίζουμε να μοιραζόμαστε κοινές συνήθειες, να γελάμε με τα ίδια αστεία, να υιοθετούμε ίδιες εκφράσεις κι εν τέλει, να καταλήγουμε να σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Κάνουμε καραμέλα τις φράσεις: «μέσα στο μυαλό μου είσαι», «απ’ το στόμα μου το πήρες», «τώρα σε σκεφτόμουν κι εγώ» κι αφήνουμε την τηλεπάθεια να κάνει τα δικά της, οpγιάζοντας ανεξέλεγκτα!

Συχνά, μάλιστα, αισθανόμαστε ξεχωριστοί και δίνουμε σ’ αυτήν την τηλεπαθητική σχέση που έχουμε αναπτύξει με κάποιον, υπερφυσικές διαστάσεις. Καλέ, τα μέντιουμ μπροστά μας είναι ένα τίποτα! Ποια μαντάμ Ζαΐρα και βλακείες· εμείς προβλέπουμε ατάκες και λόγια πριν καν ειπωθούν, σκέψεις πριν προλάβουν καν να εκφραστούν και γίνουν ολοκληρωμένες προτάσεις. Εκπέμπουμε στην ίδια συχνότητα με αυτά τα άτομα, μ’ αποτέλεσμα πολλές φορές να μπορούμε να αισθανθούμε ακόμη κι αν βρίσκονται σε κίνδυνο ή δεν είναι καλά ψυχολογικά. Ξέρετε, αυτό το ανεξήγητο άγχος που μπορεί να έχουμε για κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο ή αυτήν τη διαίσθηση ότι δεν είναι καλά κι όντως ν’ αποδεικνύεται στη συνέχεια πως είχαμε δίκιο που φοβόμασταν, αφού κάτι του συνέβη.

Εν κατακλείδι, η τηλεπάθεια δε θεωρείται τυχαία η έκτη αίσθηση. Είναι μια βαθιά πνευματική και συναισθηματική σύνδεση που συναντάται κυρίως στις «αδελφές ψυχές». Γι’ αυτό λοιπόν, την επόμενη φορά που θα γνωρίσετε ένα άτομο με το οποίο θα «κλειδώσετε» αμέσως, μην κάνετε το λάθος να το αγνοήσετε! Δεν «κολλήσατε» συμπτωματικά μαζί του και σίγουρα τα ισχυρά vibes που εισπράξατε δεν είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους καθημερινά!

Συντάκτης: Νάνσυ Γιοβάνογλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη

Πηγή: pillowfights.gr